DOĞRU KAPINA GELMİŞİM

Döndüm sana ya müsteân, doğru kapınâ gelmişem;
Lütfun dilerim El eman, doğru kapınâ gelmişem.
Ben etmişem hadsız günah, yok Sen’den özge bir penah,
Ey rahmeti bol pâdişah, doğru kapınâ gelmişem.

Geldim kapınâ bir garib, derd-i dil’e sensin tabib,
Reddeyleme Sen Yâ Mucib, doğru kapınâ gelmişem.
Ben eyledim cürm ü hata, Sânâ yarar afv ü atâ;
İrham bihakkil (Hâ ve Tâ, doğru kapınâ gelmişem.
Ozr’eyledim çün özüme, rahm’it Rahim dilsüz’üme,
Urma günâhım yüzüme, doğru kapınâ gelmişem.
Cürmüm egerçi bîhısap, hem defterimde yok sevab,
Sensin “Hakim” etme itâb, doğru kapınâ gelmişem.
Bir bende’yim gâyet zelil, ruy’im siyah ve hem hacil,
ŞAH NAKŞİBEND-imdir delil, doğru kapınâ gelmişem.
Geldim kapınâ bir esir, “Dest’im bigir, dest’im bigir”
Rahm’it banâ, ol Destigir; doğru kapınâ gelmişem.
Oldu işim cümle kusur, etmemişem ben hiç fütur,
Yarab senin adın: “Gafur”, doğru kapınâ gelmişem.
Daldım kesel deryâsınâ, uydum nefis gavgâsınâ,
La-teknetu fetvâsına, doğru kapınâ gelmişem.
Derd-i cil-e sensin devâ, dil hastasınâ ver şifâ,
Ya Rab bihakk’i Mustafâ, doğru kapınâ gelmişem.
Yandım İlahi el aman, nar-ı firák’a ben yanam,
Kârımdürür âh u figan, doğru kapınâ gelmişem.
Nuş eyledim aşk câmını, sundu bana şeyh Sâmini,
Ver Sen de vuslat kâmını, doğru kapınâ gelmişem.

Çektim sivâ’dan ben eli, buldum Sanâ doğru yolu,
Münkir bana desün: deli, doğru kapınâ gelmişem.

Yandırma nar-ı firkate, irgör İlahi vuslatâ,
Bahşit habibin hürmete, doğru kapınâ gelmişem.

Ad ile san’dan geçmişem, hem mâsivân’dan geçmişem,
Cism ile cân’dan geçmişem, doğru kapınâ gelmişem.
Çektim bu denlü firkati, bahşit İlâhi vuslatı;
Yârab Habib’in hürmeti, doğru kapınâ gelmişem.

Müznib, hakir, biçâreyim, bâbında bir âvâreyim,
Yârab kime yalvârayım, doğru kapınâ gelmişem.
BEDRİ gedâyım ben zelil, kılmış beni cürmüm alil,
Rahm’it banâ Sen Yâ Celil, doğru kapınâ gelmişem.

Sözlük
—————–
Ya müstean:Kendisinden yardım istenen
Penah:Sığınılacak yer
Ya Mücib: Kabul eden cevab veren(esma-ül hüsna)
Cürm-ü hata:Suç ve hata
Afv-ü ata: Affetme bağışlama
İrham: Rahmet eden
Bi hakki:Hkkı için
Ha:O
Ta: Kadar değin
Rahmit: Merhamet et
Rahim: Merhamret eden
Dil süz-ü: Gönül yakan yürek yakan
Urma: vurma
Eğerçi: Her nekadar olsada
Bihisap: Hesapsız
Hakim: Her şeye hüküm eden
İtab: Yorma Paylama( osmanlıca daki harfe göre değişik manalar)
Bende: Kul
Zelil: Düşkün
Ru-yim: yüzüm
Hacil: Utanmış
Des-tim bigir : Elimi tut
Desd-gir: Elinden tutan yardımcı
Fütur: Gevşeklik usanç
Gafur: Bağışlayan merhamet eden
Kesel: Gevşeklik tenbellik
la taknetu: Ümit kesmeyiniz
Sala: Çağırma
Derd-icil-e: Toplumun derdi cemaat in derdi
Nuş: İçen
Sundu: Verdi
Vuslat kamı: Kvuşma arzusu Zevki
Geda: Yoksul fakir dilenci
Alil: Hasta
Ya celil: Büyük ulu
Münzib hakir: İtibarsız değersiz
Bi- çare: Çaresiz
Bab: kapı
Firkat: Ayrılk
Münkir : İnkarcı
Nar-ı firkat : Ayrılık ateşi

HAFIZOSMAN BEDREDDİN(KS)