VERME SEN NEFSİNE PAYEYİ GÖNÜL

Gönül ehli olki aşkı bulursun
Terketki dünyayı onu görürsün
Sabit kadem ol ki değer bulursun
Veme sen nefsine payeyi gönül

İki adım sonra ona varırsın
Dünya meyli neki ona kanarsın
Gerçek aşık olsan aşka yanarsın
Verme sen nefsine payeyi gönül

Aşık olda aşıkların bil halin
Koyma söylemeye dilini ka’lin
Şikayet eyleme dostuna halin
Verme sen nefsine payeyi gönül

Çok dikkat et söylediğin sözüne
Dost gücenir sonra bakmaz yüzüne
Meyletme dünyaya uyma arzuna
Verme sen nesfine payeyi gönül

Var olana şükret iyisi gelsin
Nefsine pay verme ruhun yücelsin
Namazla zikirle halin düzelsin
Verme sen nefsine payeyi gönül

Her ne söz söylersen söyle rızadan
Rabbine ram ol ki kurtul cezadan
Kim kurtulmuş kader ile kazadan
Verme sen nefsine payeyi gönül

Fazla söz söyledim uzadı gitti
Aşk ateşi nice canı yok etti
Bu nefisin cezası canlara yetti
Verme sen nefsine payeyi gönül

Eğer aşık isen sen o canana
At o benliğini koyma yadına
Şükürle zikirle git yaradana
Veme sen nefsine payeyi gönül

Esrari gam çekmez dünya haline
Bırakmaz nefsini iblis eline
Arzu eder kavuşmayı gülüne
Verme sen nefsine payeyi gönül